Öfkelenmek doğal bir insani duygudur. Ancak onu yansıtırken şiddet ve nefret dürtüsünü ön plana çıkarıp başkasına zarar verecek şekle sokmak ve insani olan konuşmayı değil şiddeti ön pilana çıkarmak bir ruh hastalığının belirtisidir.Bunu kişilerin sergilemesi daha kolay ve tedavisi imkan dahilinde olan bir durumdur.Bu öfke duygusu toplumun katmanlarına yayılırsa hastalığın tedavisi de telafisi de imkansıza yakın bir şeydir. O nedenledir ki öfkenin toplumsallaşmasının önüne geçilmesi lazım. Yoksa Duygusal Kopuş ve Gönül Ayrılığı başlar ki bu çok tehliklei bir yoldur.Bunu aşmak için öncelikle nedenlerini bilmek ve ona göre davranış sergilemek en doğru ve en sağlıklı yoldur. Suçu ferdileştirmek, sevinci ve hüznü toplumsallaştırmaktır esas olan