Hayat bazen bitti dediği noktadan yeniden ve tüm haşmetiyle başlar.
Hayatın dur çizgisine vardığını sandığın noktada bam teline dokunan bir mızrap gibi karşına çıkar ve seni senden alıp götürür bilinmez diyarlara.Ne dur dinlemekte ne ayıp ne kusur.
Tüm sıkıntılar bir den yerle yeksan olur tıpkı İsrafil’in üflediği sur.
Hiçte üşüyormuş gibi durmuyordu.
Minik bir kuş gibi sokulmuştu içime.
Tanıdık bir rüzgardı içim ürperten.
Titremem nedeni hafif hafif esen bu rüzgârıydı, yoksa kalbimin atışlarını anlamsızca artıran çılgınca düşüncelereydi?
Yaşamın yeni bir oyunu muydu sahneye koymam gereken.
Kaldırabilmeydi bu rolü beyazlamış saçlarımla, zaman zaman yorulduğunu hissettim bedenim. İçimden nasılda koklamak geliyor çiçekler, koşmak geliyor çılgınca öylense bir yerlere.
Kahkaha atmak istiyorum anlamsızca.
Dans etmek istiyorum ve.. ve göstermek istiyorum bunca yıl öğrendim en ince figürler. Haykırmak istiyorum hayata ben buradayım daye. İçimin bir yerlerinde boş bırakılmış sayfalar var sanki yaşanmamış.
Onun fotoğrafındaki gülümseyişinde, belki yazdığı bir kaç kelimede yada hiç gelmemiş bir şehrin sahilinde.
Sanki acilen yaşanması gereken bir aşk hikâyesi var aklımın bir köşesinde. Yıllardır anladığım hatta ezbere su gibi içtiğim bir sevginin anlatılması lazım sevgiye.
Giden bir teren arkasından dökecek gözyaşları için vaktim yok artık.
Onu büyük bir sabırla bekleyecek zamanların son mevsiminde olduğumu beliyorum artık. Peki içimdeki korkunun anlamı ne öyleyse.
Zaten kaybedeceğim ne var ki yaşamın son aşk sahnesinde?
Oynadığım bütün rollerin tecrübesiyle, hangi acem genç su dökebilir elime. Sayfalarca yazıdan daha etkili sözlerim, onlarca aşk hikâyesi anlatır bir bakışta gözlerim.
Evet ona hemen söylemleyim onu çok sevdiğim.
Neden zorlanıyorum sanki bu kadar. Nerede kaldı biraz evvel övündüğüm tecrübelerim.
Aşkların en güzelini yaşatırım aslında, az hatalı, hayal kırıklığı yüzdesi sıfır.. Çok yaşlıda sayılmam. Kırk yaşları nisanın en güzel yaşlarıdır derler. Ama bir laf daha vardır.
Kırkından sonra azanı teneşir paklar diye.
Yok canım ne alakası var. Azmak falan diye. Benimkisi çok romantik ve şiir gibi olacak. Evet galiba aşık oldum. Şu anda ona sımsıkı sarılıyorum.
Ama hiçte üşümüş gibi durmuyor.
Manyak bir kuş gibi sokulmuş içme. Tanıdık bir rüzgar olmalı içimi ürperten. titrememen neden hafif hafif esen rüzgârımı acaba. Hayır hayır galiba üşüyorum. Evet evet ben üşüyorum.
Ben kırk yaşlarındayım. Galiba artık yaşlanıyorum. Yaşlanıyorum ama yine de aşık olmak istiyorum. Kırkından sonra aşk
Ömrü yollarda geçen iki insanın bir yere yerleşme arzusudur
Artık pembe panjurlu ev değil, iki mavinin arasında, yeşil küçük bir bahçe hayalidir Bir fincan kahve ve kitap kokusudur
Yatakta değil ruhunda sevişme zamanıdır
Sevgili olduğunuz için değil, yanındayım demek için el ele tutuşma güdüsüdür Kırkından sonra aşk Yorgunluğunu örtecek birinin şefkatli elleridir Kırkından sonra aşk Gençlikten kısa, boşa geçen zamanlardan uzunduqr
Bu son perdeyi çılgınca oynamak istiyorum.
Herkes ilk olmak ister ama Sen benim son arzum,son isteğim son Aşkım ve son umudum ol isterim.
Beraber yaşayacağımız bir dünaya değil beraber yaşlanacağımız bir hayale açılalım umutla. (Alıntı Öğretmen Yayınları)
YrdçDoç.Dr.Ömer DOĞRU
Aile Danışmanı & İletişim Uzmanı