Sınav veya gelecek kaygısına bağlı çocuklarımıza yüklenmiş olan sıkıntı ve stresi bizim anne baba ve öretmenler olarak körüklemeye harlamaya veya kronik hale getirmeden minimal düzeye indirmemiz lazım. Bunun için sürekli emirler verip süreki bir şeyleri hatırlatan değil onlarla sağlıklı iletişim kurup onların motivasyonunu yükseltmemiz lazım. Hem oyun oynayabilen hem de ders çalışabilme becerisini geliştirin. Spor yaparken ders çalışmaya hazır hale gelen bir bünye olgunlaşmasına zemin hazırlayın. kendi hayallerinizin kurbanı birer yarış atı mutsuz bireyler değil,mutlu, başarılı ama kendi hayallerini gerçekleştirebilen bireyler yetiştirin.

Herşyin hızla değiştiği çağımızda okul eğitim ve sınav kavram ve ağlıkları da anlam ve önemi bakımında sürekli değişime uğramaktadır.

Öylki  50 yıl önce okulda öğretilenlerin %75’i kullanılırken, şimdi

bu oran %2’lerde. Bilginin anlamı değişiyor…

Çalışan insanların % 64 ü 25 yıl önce olmayan mesleklede çalışmakta ve dünyanın en büyük ilk on firması 20 yıl önce olmayan ürün e hizmetler sunan virmalrdı.Microsoft ,Epple,Google,Facebook,Amazon ve daha bir çok firma bunlar 20 yıl önce olmayan ama şimdi dünyanın en büyük mali değeri olan kuruluşlardır.

* Eğitim sadece bir alanın öğretimi olmaktan çıkıyor. Eğitimin anlamı değişiyor …

* İş dünyasının beklentileri değişiyor. Sosyal zeka, yüksek muhakeme isteniyor 

Sınıflar değişiyor .. Öğrenmenin mekanı değişiyor .. Çocuklar değişiyor ..

!!! Farklı bir gelecek ortaya çıkıyor …

- 30 yıl sonra bu ülkede yaşayacak olanlar bugünün eğitimcilerini kıyasıya suçlayacaklar.

- Bizim için diyecekler ki: “O dönemde görevli olan eğitimciler bir ülkeye insan yetiştirmekle sınava adam hazırlamayı karıştırmışlar ve kaç nesli mahvetmişler”.

- Bu yıl ana sınıfına başlayacak çocuklar 2060 yılında emekli olacaklar.

Her çocuk bir hazine ve kendi orijinal mücevherini

içinde barındırıyor

* Araştırma sonuçları okul başarısının, hayat başarısının %20’sini açıkladığını göstermektedir.

Hayat başarısında alınan diplomalardan daha çok sosyal zeka duygusal zeka ve benzeri faktörler rol

oynayabilmektedir.

Beş Parmağın Beşi Bir Mi ?

Bu soruya herkes “Hayır” yanıtını veriyor ama hem anne babalar hem de öğretmenler her çocuktan

“Aynı şeyi” Bekliyor. Sizce neden ?

Elbette herkes çocuğunun belli sınavları kazanmasını bekleyebilir. Hatta emek, zaman ve para

harcayabilir. Ancak aynı sonucu elde edebilir mi ? Şimdiki Şartlarda her 10 öğrenciden sadece 1’i

istenilen okulu kazanabiliyor.

Çocuklar Nasıl Farklılaşıyor ?

Her çocuğun yeteneği farklı, mizacı farklı, çevresel faktörleri farklı,

Her çocuğun bunlar sonucunda rol algısı farklı …

Sonuç olarak; her çocuğun davranışı ve gösterdiği performans farklı !!!

Anne-Baba Bunlardan Hangilerini Kontrol Edebilir ?

Çocuğunuzun doğuştan getirdiği yeteneklerini değiştirebilir misiniz ? Hayır.

Çocuğunuzun mizacını değiştirebilir misiniz ? Büyük ölçüde hayır.

Çocuğunuzun çevresel faktörlerini değiştirebilir misiniz ? Evet.

Çocuğunuzun rol algısını değiştirebilir misiniz ? Kısmen evet.

Peki, Nasıl ??? Doğru Anne Baba tutumuyla …

Yanlış Anne - Baba Tutumu Nelere Yol Açabilir?

Ağır kişilik bozukluklarından basit uyum sorunlarına kadar farklı travmalara yol açabilir. Ancak okul

ve sınav bağlamında daha sıklıkla karşılaşılan sorunlar :

1.Kaygı bozuklukları

2.Özgüven sorunları

3.Uyum sorunları

Bunları tetikleyen en önemli unsur ise,

çocuğun kapasitesine bakmaksızın  YÜKSEK BEKLENTİDİR …

SINAV KAYGISI 

Gizli yada açık bir çok öğrenci de görülebilen bir durumdur. Sınav öncesinde öğrenilen bilgilerin

sınav sırasında açığa çıkarılmasına engel olan ve öğrencinin potansiyelini tam olarak kullanmasını

engelleyerek başarıyı düşüren yoğun endişe durumudur. Yüksek ve aşırı düzeyde kaygı sınavda

başarısızlığa yol açabilir. Ancak orta düzeyde kaygı yararlı olabilir.

SINAV KAYGISINA NELER YOL AÇABiLiR ?

• Sınava gereksiz anlamlar yükleme, Başarısızlık korkusu,

• Sınava yeterince hazırlanamama, Yanlış çalışma alışkanlıkları,

• Gerçekçi olmayan mükemmeliyetçi hedefler,

• Aile ve öğretmen beklentilerinin yüksek olması.

BUNLARI SÖYLÜYOR MUSUNUZ ?

•Sınavı kazanmak zorundasın !

•Çok para harcadık !

•Kazanamazsan mahvoluruz …

•Falanca kazandı ….

.Bakalım sen ne yapacaksın ?

•Benim Çocuğum …………. Olacak !

•Sen bu yıl kesin kazanırsın !

•Önce sınavı kazan, sonra gezersin.

•Bu gidişle kazanman çok zor !

.Bari masraf yapmayalım …

•Sınav Hayatta Başarılı Olmanın Tek Yoludur!

•Üç soru daha çözsen kardır.

•Çalış demekten bıktım artık !

PEKi FAYDASI OLUYOR MU ?

•Bu Düşünceler Bana ve Çocuğuma Ne Kazandırıyor?

•Bu Düşünceler Çocuğumun Kendisini Daha İyi Hissetmesini Sağlıyor mu ?

•Böyle Düşünerek Ne Elde Edebilirim ?

•Örneklere Bakıldığında Nasıl Bir Manzara Ortaya Çıkıyor ?

 “Annem – babam bana aşırı derecede sevgi gösteriyorlar, bir dediğimi iki etmiyorlar, muhakkak

sınavı kazanmalıyım, ya kazanamazsam!” deyip kendilerini yoğun bir kaygının içerisine atacaklar ya da “Annem – babam bana aşırı derecede sevgi gösteriyor, nasıl olsa bir dediğimi de iki etmiyorlar, kazansam da kazanmasam da onlar böyle olmaya devam edecek, o halde niye kendimi stres altına sokayım ki” diye düşünecekler ve sıfır sınav kaygısı ile sınava girecekler ve yine büyük ihtimal başarısız olacaklardır.

• Mükemmeliyetçi Anne – Baba Tutumuna Sahip Olan Öğrenci 

Gösterdiği çabaya karşı bir türlü anne – babasının istediği düzeye ulaşamayan çocuk giderek kendi

gözünde de değersizleşir. Anne – babanın isteklerinin aşırılığı karşısında sürekli olarak başarısızlığa

uğrayan çocuk giderek “Nasıl olsa yapamıyorum, öyleyse neden deneyeyim!” duygusunu

geliştirmeye başlar. Çocukta “çalışkanlığa karşı aşağılık kompleksi” oluşur. Çocuk bu durumda

çalışmayı bırakma düşüncesi geliştirebilir. Yüksek beklentiler altında ezilen bu çocuk sınav kaygısını

da yoğun bir şekilde yaşayacaktır.

• Şiddetli Reddedici Anne – Baba Tutumuna Sahip Olan Öğrenci

Sınava hazırlanan çocuk deneme sınavlarına girmekte ve yapabildiği elinden geldiği kadar soruları

cevaplamakta ve hak ettiği puanı neticede almaktadır. Bu tutumu benimseyen anne – babalar ise

çocuklarının deneme sınavlarından aldıkları puanları, yaptıkları netleri iyi dahi olsa

beğenmemekteler doğru yaptığı sorular çoğunlukta olsa bile yanlışları üzerine yönelip yorum

yapmaktalar ve çocuğun çalışma şevkini kırmaktadırlar. Çalışma şevki kırılan çocuk baskıların

devam ettiğini gördükçe sınavı kazanmaktan başka çaresi olmadığını düşünmekte ve sınav kaygısı

artmaktadır.

• Tutarsız Anne – Baba Tutumuna Sahip Olan Öğrenci

Anne – babaların çocuklarını yetiştirme konusunda birbirlerinden farklı tutumları sergilemeleri

çocukta sınav kaygısının artmasına neden olmaktadır. Anne ve babanın tutumları birbirinden farklı

olduğunda çocuk anne ve babanın kendini yetiştirme konusundaki tartışmalarına seyirci olmaktadır.

Bu tartışmalar şayet sınav üzerine yapılıyorsa, çocukta bir gerilim durumu oluşacak ve anne –

babanın tartışma sebebini farklı tutumları benimsemiş olmalarından kaynaklandığını

düşünemeyecek, tartışmaların sebebini kendisinin sınava girecek olmasında arayacak, böylelikle

sınavını gözünde büyütecek ve kaygısını arttıracaktır.

• Aşırı Baskıcı ve Otoriter Anne – Baba Tutumuna Sahip Olan Öğrenci

“Annem ve babam benim için o kadar masraf yapıyorlar ve aslında özellikle sırf bunun için mutlaka kazanmam gerektiğini söylüyorlar. İyi ama ya kazanamazsam! Eğer kazanamazsam bana verecekleri cezayı, söyleyecekleri o sözleri düşünmek bile ürkütüyor beni” duygusunu yoğun bir şekilde yaşayacak ve kaygısını arttırmış olacaktır.

• İlgisiz ve Pasif Anne – Baba Tutumuna Sahip Olan Öğrenci

Bazı anne – babalar çocuklarına karşı ilgisiz kalmanın, ona ilgi ve sevgi vermemenin doğru

olduğunu düşünmektedirler. Çünkü çocuklarının diğer türlü çok şımarabileceğini, anneyi anne

babayı da baba olarak görmeyeceğini düşünürler. Bu tür anne – babalar çocuğunun sınava

hazırlanma sürecinde dahi yanında değildir. Çocuk sınavın kendisinin verdiği kaygının üzerine bir de ilgisizlikle karşılaşınca sınavın kendisine verdiği kaygı, aile içerisinde açılabileceği, konuşarak

kaygılarını hafifletebileceği bir anne – baba olmadığı için artacak ve sınav başarısını olumsuz

etkileyecektir.

SINAVA HAZIRLANAN ÖĞRENCİ

HANGİ GELİŞİM DÖNEMİNDE VE NELER HİSSEDİYOR?

Yılların geçtiğini, bir yıl daha kaybetmemesi gerektiğini düşünüyoruz. Sınav stresine, sınav

kaygısına biz onlardan daha çok kendimizi kaptırmışız. Peki, o neler hissediyor? Dünyaya hangi

pencereden, nasıl bir pencereden bakıyor?

Sınava hazırlanan genç henüz ergenlik dönemi içindedir ve gelişim dönemleri içinde, bir insanın belki en fazla zorlandığı dönemdir bu dönem. Ergenlik ; çelişik duygu ve düşüncelerin aynı şiddetle savunulabildiği, aynı şiddette yaşanabildiği, öğrencinin her şeyin en iyisini kendisinin bildiğini, yaşamın sırrını çözdüğünü zannettiği, anne-babayla, çevreyle, dünyayla kavga halinde olduğu, kimsenin kendisini anlamadığına inandığı bir dönemdir.

Tabii her genç bu dönemi farklı yaşar; bazı gençler daha hafif yaşarken bazı gençler oldukça ağır yaşarlar hem kendilerine hem de ailelerine son derece sıkıntılı zamanlar yaşatırlar. Ve... bir de üstüne tuz biber eken üniversiteye hazırlık vardır ki işler iyice sarpa sarar.

Bizler yaşadığımız yıllar ve onca acı tecrübe sonucu eğer üniversiteye giremezse neler olabileceğini bilir ve kaygı duyarken, o: sabahları bir türlü uyanamaz… derse geç kalır... bilgisayar başında, aynanın karşısında, bir türlü kopamadığı arkadaşlarıyla saatlerini harcar... Ama dersin başında on dakika oturamaz... Çalışmasa bile o üstün zekâsıyla üniversiteye gireceğine inanır. Giremese bile her şeyin alıştığı gibi devam edip gideceğini sanır. Henüz onun dünyaya baktığı pencereden sizin gördükleriniz görünmez çünkü.

Konuştuğumuz anne babaların en büyük sıkıntılarından biridir çocuklarıyla bir türlü aynı dili

konuşamamak, anlaşamamak. Arkadaşları her şeyden önemlidir onlara laf ettirmez. Siz o ay

bütçeyi nasıl denkleştireceğinizi düşünürken çocuğunuzun düşüncesiz davranışları,

vurdumduymazlığı yüzünden uykularınız kaçar.

Sevgili anne babalar bu örnekler sizlerin de çok iyi bildiği gibi saymakla bitmez. Ama şundan emin olun ki çocuğunuz bunları sizi deli etmek için yapmaz o sadece içinde bulunduğu yaşın özelliği dolayısıyla kendi doğrularını yaşamaktadır. Tüm asilikleri, saçı başı, orasına burasına taktığı takılara hevesi bu dönemin bitmesiyle de sona erer zaten.

Çocuklarınızın eğer sınavda başarılı olmasını istiyorsanız onlardan hazırlandıkları süre içerisinde

“Mutluluğu” hiç eksik etmeyin.

O yüzden bence başarının ve kaygıyı yenmenin tek anahtarı vardır :

Çalışmadan başarılacak, mutsuz da çalışılacak hiçbir iş yoktur.

Yorumlar